බබා පාට් නායකත්වය – ග්‍රීස් ගාගෙන ග්‍රීසියට පල්ලම් බහින අපේ රට – නිශාන්ත කමලදාස
ලංකාවේ නායකයින්ගේ බබා පාට්වල කෙළවරක් නැත. එක්කෙනෙක් කීවේ තමන්ගේ අනුගාමිකයන් බලුකම් කුපාඩිකම් කළ බවත් ඒවා තමන් සැගවූ බවත් තමන් කළ වැරැද්ද පිලිගන්නා බවත් ඉදිරියේදී එවැනි දේ නොකරන බවත් ය.
එහෙම කිව් එක්කෙනා මැතිවරණය එළඹෙන්නට නාම යෝජනා සකස් කරද්දී කියන්නේ ගිය මැතිවරණයෙන් පත් වූ සියලු එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ මන්ත්‍රීවරුනට නාමයෝජනා දිය යුතු බව ය. ඒ කතාව අප තේරුම් ගත යුත්තේ තමන් තරමටම ඒ අය ද පුනරුත්ථාපනය වී ඇතැයි නායකයා කල්පනා කරන බව ය. ඒ කිසිදු දඩුවමක් නැතිව ය.
දැන් අපට කියන්නේ හොරු ආරක්ෂා කිරීමේ කටයුත්ත තමන් ඉදිරියේදී නොකරන බවට කරන සපථ කිරීම අප තවදුරටත් විශ්වාස කළ යුතු බව ද?
ඊළග එක්කෙනා කියන්නේ තමන් එතනෝල් කාරයින්ට කුඩු කාරයින්ට ස්ත්‍රී දූෂකයන්ට විරුද්ධ බවත් එසේ වුව ද ඒ අයට එජනිසයෙන් නොමිනේෂන් දීම සම්බන්ධයෙන් මැදිහත්වීමට තමන්ට ඒ තුළ ඒ හැටි බලයක් නැති බවත් ඒ නිසා තමන් ඒ ක්‍රියාවලියෙන් ඉවත්ව සිටිනා බවත් ය.
එහෙම කිව් එක්කෙනා තවමත් එහි නායකයා ලෙස රැඳෙන්නේ කෙසේ දැයි යන ප්‍රශ්නයට අප උත්තර දිය යුත්තේ පස්සේ කාලයක ඒ නැති බලය ලැබෙතැයි ඔහු ද කලින් එක්කෙනා තරමටම විශ්වාස කරන බව ය.
මේ දෙකම ගොන් පාට් නොවෙතොත් අඩු වශයෙන් බබා පාට් දෙකකි.
මෙවන් නායකයන් ලබන රටක් එක තැන තිබීම ගැන අප පුදුම විය යුතු නැත.
කළමනාකරුවන් හැටියට අපට කළ හැක්කේ මේ නායකත්ව ආදර්ශ දෙකින් නායකත්වය නොදිය යුත්තේ කෙසේ දැයි ඉගෙනීමට ය.
රටකට ලැබෙන්නේ එහි ජනයාට උචිත නායකයන් යයි කතාවක් තිබේ. එහෙත් අපට ලැබෙන්නේ ඊටත් පහළ නායකයන් වීම අපේ අභාග්‍යය ය. මිනිසුන් ඉදිරියට යද්දී නායකයන් පස්සට යන රටක් බවට මේ රට පත් ව තිබේ.
කලකට ඉහත දී මම නායකත්වය ගැන පොතක් ලීවෙමි. එහි නාමය ලෙස ගත්තේ “නායකත්වය – ඇබෑර්තු තිබේ“ යන්න ය. අපේ රට සම්බන්ධයෙන් නම් ඒ කතාව 200% ක් තවමත් අදාළ ය.
දියසේන කුමාරයා එනතුරු අපට බලා සිටීමට සිදුව තිබේ. මුකුත් නොකර දිගින් දිගට නිකම් බලා සිටියාට කුමාරයා එන එකක් නැත.
මේ ඇබෑර්තුව පිරවිය හැක්කේ ඒ සඳහා ඇති කරන පෙළ ගැස්මක් හරහා ය. අපේ ආයතන කළමනාකරණය කරන අතරතුරේ ඒ පෙළ ගැස්මට ද දායක වන්නට කළමනාකරුවන් සිතා ගන්නවා නම් හොඳ ය. රටක් වලපල්ලට යන විට එහි ආයතන ද ඒ සමග ම වලපල්ලට යනු ඇත.
හොඳම උදාහරණය ග්‍රීසයය .
(නිශාන්ත කමලදාසගේ ” කළමනාකරණය සිංහලෙන් ” – “management in sinhala” බ්ලොග් අඩවියෙනි )
